Zastosowanie automatycznej kompresji dla plików z modelem pozwala na zmniejszenie ich wielkości nawet o 90% względem pliku nieskompresowanego.
Podczas ponownego wczytywania, czyli aktualizacji, podkładu z pliku IFC wyświetlone zostaje okno, w którym można prześledzić jego zmiany. Na podglądzie zostaną zaznaczone elementy nowe, zmodyfikowane oraz usunięte.
Bezpośrednie wstawianie ścian
Ściany mogą zostać bezpośrednio wrysowane poprzez wskazanie istniejącej linii modelu lub linii podkładu.
Ochrona przed przypadkową edycji warstw podkładu.
Po konwersji istnieje możliwość usunięcia części niechcianych automatycznie utworzonych przypadków obciążeń oraz ich ręczna edycja.
Panele obciążeniowe w wersji 13 mogą przenosić dowolne przyłożone obciążenie zewnętrzne (nie tylko obciążenie generowane podczas definicji obc. klimatycznych). Obciążenia poprzez panel mogą być rozłożone na wybrane obszary, pręty czy węzły. Dodano także możliwość definiowania rozkładu obciążenia na elementy nie leżące w płaszczyźnie panelu.
Pręty, żebra oraz elementy powierzchniowe z materiałem nieliniowym (sprężystym lub plastycznym) modelowane są w przekroju za pomocą modelu zdyskretyzowanego (zamiast wcześniejszego modelu Iljuszyna). Rozkład naprężeń określany jest przy użyciu hipotezy Naviera, a model materiału nieliniowego stosowany jest dla każdego podelementu.
Do modułu wymiarowania fundamentów bezpośrednich dodany został nowy warunek sprawdzający (na obrót). Istnieje teraz także możliwość wybrania, które warunki wymiarujące mają być sprawdzane i określenia wartości stopnia wykorzystania. Użytkownik ma także wpływ na odrywanie poprzez określenie maksymalnego stosunku mimośrodu do wielkości fundamentu.
Nowa, automatyczna opcja ustawiania długości wyboczeniowej dla wymiarowanych elementów stalowych. Program analizuje nie tylko sztywność elementów należących do wydzielonej grupy, ale również przyłożone do nich obciążenie zewnętrzne, które wpływa także na długość wyboczeniową analizowanego elementu.
W celu precyzyjniejszego wyznaczania sprężystego momentu krytycznego dla elementów stalowych, wprowadzono definicję podparć bocznych wymiarowanego elementu. Dzięki tej funkcji można dokładnie wymodelować warunki na wymiarowanym elemencie z poprzecznie dochodzącymi elementami i uwzględnić ich wpływ na wielkość Mcr.
Moduł ten działa analogicznie do istniejącego już modułu SD9, który optymalizuje przekroje poprzeczne dla elemetów stalowych. Cel optymalizacji może być ustawiony na najmniejszą wagę, najmniejszą wysokość lub szerokość przekroju. Moduł może działać w trybie wielowątkowym.