Legenda kolorów zbrojenia rzeczywistego została rozbudowana o oznaczenia kolorystyczne przypisane do konkretnych średnic. Tonacja danego koloru rozjaśnia się wraz ze zwiększaniem się rozstawu prętów.
W przypadku zbrojenia nakładającego się użytkownik może teraz również wybrać w jaki sposób prezentować części wspólne:
Wraz z pierwszym wydaniem (R1) wersji AxisVM X5 elementy typu sprężyna zostały gruntownie rozbudowane. W tym wydaniu otrzymały one kolejną właściwość jaką jest wartość tłumienia dla analizy dynamicznej.
Dla liniowej definicji parametrów występuje uogólniony parametr tłumienia Cu.
Pojawienie się zaawansowanej definicji sprężyny umożliwiło również wykorzystanie ich charakterystyk w przypadku definicji zwolnień węzłowych dla prętów. W każdej składowej związanej z przesuwem (ex, ey, ez) oraz obrotem (Θx, Θy,Θz) definiowanego zwolnienia można teraz zadać niezależnie charakterystykę sprężyny.
Zmiany nie ominęły też definicji podpór węzłowych, w których też należy teraz wskazywać odpowiednią charakterystykę sprężyny z predefiniowanej listy lub utworzyć nową. Dzięki temu również w podporach możesz zamodelować zaawansowane charakterystyki na styku konstrukcji z podłożem.
Na liczne prośby użytkowników dodana została opcja definiowana podpory węzłowej w niestandardowym układzie lokalnym. Po zdefiniowaniu na modelu dwóch odniesień (dla lokalnej osi -x- oraz -z-) możliwe jest ustawienie podpory węzłowej względem układu lokalnego wyznaczonego przez te odniesienia.
Wygenerowane na podstawie analizy modalnej oddziaływania sejsmiczne mogą być teraz ręcznie łączone podczas tworzenia niestandardowych kombinacji.
W przypadku układów wieloprzęsłowych istnieje często potrzeba uwzględnienia niezależnego występowania obciążeń w kombinacji. Pomocne tutaj jest nowe polecenie do automatycznego utworzenia odpowiednich przypadków prostych i kolejnego, również zautomatyzowanego przenoszenia do nich wszystkich obciążeń zaznaczonych przez użytkownika.
Podczas definiowania trasy cięgien sprężających można skorzystać teraz ze stałego układu współrzędnych oraz ruchomego układu współrzędnych (np. dla belki zakrzywionej). Zakładka z wynikami prezentuje teraz wykresy straty sprężenia oraz ekwiwalentne obciążenie rozłożone na długości elementu.
Pierwotnie wprowadzone dane funkcji obciążenia dynamicznego mogą zostać przepróbkowane. W wyniku takiego działania pomiędzy pierwontymi punktami pojawiają się nowe punkty, uzyskane na drodzie interpolacji liniowej lub z zastosowaniem interpolacji Whittaker-Shannon.
Jeżeli podczas analizy nieliniowej sztywności kilku elementów ulegną nagłej zmianie w tym samym przyroście, to kolejne iteracje mogą zostać zapętlone. Wynikiem tego jest brak zbieżności zadania nieliniowego. Aby łatwiej poradzić sobie w takich sytuacjach, AxisVM został wyposażony w automatyczne sterowanie iteracjami.
Aby usprawnić wyświetlanie i uniknąć sytuacji niewidocznych lub bardzo dużych wykresów przemieszczeń konstrukcji dodano opcję autoskalowania. Opcja ta ustawia prezentację maksymalnego przemieszczenia na 50 pikseli. Oczywiście zaprezentowane wyniki można nadal dowolnie przeskalowywać za pomocą przełączników na pasku okna głównego.
Dla materiału nieliniowego dostępny jest nowy komponent wyników, który pokazuje w jakim znajduje się on stanie naprężenia. Jest to dodatkowa informacja, która wraz z komponentem Stopień wykorzystania znacznie ułatwia interpretację wyników i pozwala określić np. co jest przyczyną nadmiernego jego wykorzystania.
Poniżej pokazano skalę komponentu Stan naprężenia w płaszczyźnie naprężeń głównych S1-S2.
Dla elementu typu sprężyna dostępne są nowe komponenty wyników z analizy dynamicznej (zarówno dla przesuwu jak i obrotu):
Rozbudowa modułu do sprawdzania przebicia ucieszy na pewno każdego posiadacza tego modułu, tym bardziej że zyskał on bardzo przydatną funkcjonalność weryfikacji przebicia płyty na zakończeniu i narożach ścian. Moduł ten działa zarówno w modelu 2D jak i 3D i umożliwia weryfikację nad ścianą zamodelowaną z dowolnego materiału. Obliczenie siły przebicia następuje poprzez całkowanie sił tnących działających wokół zakończenia/narożnika ściany.
Podczas definicji parametrów użytkownik ma możliwość wybrania sposobu przyjęcia siły przebicia VEd:
Dodane w przedostatnim wydaniu programu profile zespolone mogą teraz być swobodnie wymiarowane jako słupy o przekroju zespolonym. Funkcjonalność tę zapewnia moduł RC2, który standardowo służy także do wymiarowania żelbetowych belek i słupów.
Nowy moduł w naszej ofercie, który na pewno zainteresuje sporą grupę konstruktorów. Tym bardziej, że AxisVM uzupełnia pewną niszę w tym temacie na rynku oprogramowania 3D typu MES.
W chwili obecnej moduł służy do weryfikacji niezbrojonych ścian murowych obciążonych głównie pionowo. Wymiarowanie przeprowadzone jest na podstawie wyników uzyskanych z globalnej analizy statycznej (liniowej lub nieliniowej) w trzech miarodajnych przekrojach ściany. Oprócz wyników, z modelu pobierane są także podstawowe parametry jak materiał muru, grubość ściany, szerokość ściany=szerokości pasma wirtualnego, usytuowanie oraz grubość dochodzących płyt stropowych.
Procedura wymiarowania jest zbliżona do procedury wdrożonej wcześniej w module RC5, służącym do wymiarowania trzonów i ścian żelbetowych. W dużym skrócie polega ona na:
Wymiarowanie ścian murowych (nowy moduł MD1)
Wyniki stopnia wykorzystania danego pasma przypisanego do ściany murowej są również wyświetlane w postaci wykresów na modelu globalnym.